Jutta's doopfeest...

Jurgen is op't onverwacht thuis vanmiddag wegens de serieuze onweders die we hier vandaag al op ons dak gekregen hebben, dus ook op't onverwacht wat extra tijd voor mij om mijn verslagje te maken van Jutta haar doopfeest van voorbije zondag...

En het was heeeeeeeeeeeeeeeeeerrrrrrrrrrrllllijk!!! Ons prinsesje straalde, de weergoden waren ons super goed gezind (twee keer een paar druppels regen, maar de voorspellingen zagen er véél slechter uit), het gezelschap was dik in orde, dus wat wil ne mens nog meer é ...

En nu de foto's :-). Te beginnen met de belangrijkste natuurlijk, ons klein Juttake! Ze zag er beeldig uit in haar kleedje. Ik heb er wel serieus op gezwoegd en gevloekt... was blij toen het af was ...

Het patroontje kwam uit de Knippie nr. 1 jan/feb 2011. Het stofje komt van bij de guy. Ik vond het perfect voor een doopkleedje. En merci fien voor de knoopjes! Er was wel één probleempje, de mouwtjes moesten poffen met behulp van een elastiek, maar ik vrees dat ik hem bij het stikken wat te veel aangespannen had zodat de mouwtjes vrij strak zaten! Gelukkig heeft ons meisje fijne armpjes en was het te warm om het lang aan te houden :-).

Ik had ook beloofd een tafelverslag te geven :-). De tafel die Jurgen ineen gestoken had heeft goed dienst gedaan!!! Voor de versiering ervan werd er nog 't één en 't ander geknutseld en gestikt ... We hadden nog een heleboel vilt over van de geboortezakjes, dus daar maakte ik vaasjes mee waar we de bloempjes van de geboorte in staken en zakjes voor het bestek.

En wat ik het mooist van al vond was de superlange vlagjeslijn van de tetterende tiretten. Iedereen werkte hier samen aan om het buurthuis op te vrolijken voor de komst van vermiljoen morgen. Tiretten die een feest geven en vlagjes gemaakt hebben, mogen deze dan gebruiken. Wij hadden de eer om ze te mogen inwijden. Onze tent werd er zoooooooooooo vrolijk van!!!

En dan was het ook nog cadeautjestijd. De grootouders kregen de traditionele foto :-), de peter en meter een fotokader met (hoe kan het ook anders) vilt :-).

En dan hadden wij nog een kleinigheidje voor de kindjes. Daar gaat eigenlijk iets aan vooraf... Joppe en Warre hebben zo de gewoonte om een deel van hun playmobil-mannekes een naam te geven die verwijzen naar familie. Zo is er een joppie, warrie, rosie, sennie, ... maar nog geen klein juttake. Daarom dachten we, we geven er hen gewoon eentje :-). Wat vilt, plastiek, smartiekes en het klein juttake en de kindjes waren content! Ik moet eerlijkheidshalve wel toegeven dat ik het ideetje van de zakjes ooit ergens op één of andere blog gezien heb, maar ik weet echt niet meer waar :-(.

En zo hebben wij een fantastische dag gehad! Het was dan wel ons laatste doopfeest, maar we kijken al uit naar ons eerste communiecantje volgend jaar :-)