Voor mijn oogappeltjes ...

Jaja, de laatste tijd moet het hier allemaal functioneel, zacht en vooral praktisch zijn.

Hoe vaak hoorde ik al niet het excuus voor een appel die na een schooldag terug mee naar huis kwam: "Mama, die appel was niet lekker, hij was rot ...". En daarmee werd dan één klein bruin plekje bedoeld ontstaan door een duwtje in de boekentas...

Mogelijke oplossing: zo'n plastieken appeldoosje, gigantisch groot en dus veel te veel boekentasvullend. Tot ik hier een gehaakt appelhoesje tegenkwam. Aangezien haken niet zo mijn sterkste kant is dacht ik dat een gestikte versie ook wel moest lukken.

En ja, ge moogt één keer raden wat er tussen de stof zit: fiberfill natuurlijk :-). Maar deze keer wel nodig om die appel te beschermen tegen vanalles dat in die boekentas van mijn jongens zit en dus de nodige blutsen kan veroorzaken.

Als ik er nog eens eentje maak zal ik eens stap-voor-stap fotookes trekken en jullie een tutorial bezorgen, maar nu had ik daar het geduld en de tijd niet voor ;-).