Soms lijkt het in de blogwereld
alsof je iemand wiens blogje je leest
precies ook in "real life" kent.
Het is fijn dat er enkelen zijn die
je ook in't echt kent,
want een gezicht kunnen plakken
op de persoon achter een blog
doet met nog meer plezier lezen!
Maar bij anderen "ken" je ze enkel
door wat je leest,
en de foto's,
en leuke anekdotes, ...
Zo weet ik niet of mensen die mijn blog lezen
weten dat ik in werkelijkheid
voor de klas sta en wiskunde geef.
En ja, mijn passie sluipt soms in mijn lessen!
Zo wordt er al eens berekend wat
de afmetingen moeten zijn voor een cirkelrokje
voor de 100-dagen van mijn zesdes,
of wordt een avondje met hen gestikt omdat
ze anders hun kostuums met textiellijm ineen zouden steken...
En naast die wiskundelessen mag ik ook
met
haar een vrije ruimte stikken geven.
In " 't Stofkot " gaan 12 zesdejaars
aan de slag met (wel prehistorische) stikmachines.
Dit jaar maakten ze al een zakdoekzakje,
een clutch en aangezien die meiden
helemaal pro kleedjes zijn
was het plan de eenvoudigste jurk ooit,
Samen met
haar probeerde ik op
een vrijdagavond een katoenen versie,
afgewerkt met biais aan hals en armsgaten.
En het project werd goedgekeurd voor onze leerlingen,
maar er werd toch geopteerd voor een dikke tricot.
De katoenen versie kan je niet te veel versmallen
omdat je deze jurk zonder rits natuurlijk nog
aan moet krijgen.
Bij tricot kan je echt voor volledige pasvorm gaan.
En aangezien er nog een stukje stof over was
en dit anders zonder doel in de kast zou belanden,
werd er voor dochterlief nog een rimpelrokje gemaakt.
De man des huizes werd even, samen met
ladder gekaapt voor de foto's :-).
En die Jutta, een klein mamaatje, geniet van haar comfortrokje!