maandag 27 april 2015

Een klak voor pé klak ...

Vinden jullie dat ook zo moeilijk,
originele mannencadeautjes vinden???
(Tips zijn altijd welkom!)

Maar voor één keer was het probleem vlug opgelost.
De immer sympathieke Jo Chapeau
uitleggen hoe je een pet kan maken.

En dit net voor de verjaardag van de schoonvader
die niet buitenkomt zonder klak.
Qua timing kon dit niet beter uitkomen.
Nu wist ik ook dat de plaatselijke drankencentrale
Pé Klak-bier verkoopt,
een gepaster cadeautje konden we niet vinden!

Het is de eerste keer dat ik mij aan dergelijk hoofddeksel waag,
en het smaakt naar meer.
De zoons staan al op de wachtlijst
en zelfs DMH maakte de bedenking 
dat hij zo'n klak misschien ook nog wel zou dragen.

Alle pluimen zijn in ieder geval voor Jo!
Haar uitleg was zeer duidelijk,
haar oog voor precisie werkte aanstekelijk
en haar liefde voor het handwerk motiverend!
Want eigenwijze tiretten die het niet zo hebben
voor het met de hand naaien,
moesten achteraf toch toegeven dat die 
kleine extra inspanning echt wel loont!

Dank je wel, Jo!!!
(en de schoonvader was héél blij :-) )







Stof: helemaal onderaan uit de kast gevist (mini donkerblauwe pied-de-poulekes)
voering: donkerblauw katoentje

maandag 20 april 2015

Een jarige man ... en weg met het knopenaannaaihandwerk

Ook de man des huizes doet sinds 
vorig jaar mee aan de 
"verjaardagshemdtraditie".

En dit jaar was ik er echt vroeg bij.
Het hemd werd al gemaakt
toen we met de tetterende tiretten
op weekend trokken (eind februari).
En nee, hij mocht het nog niet dragen,
hooguit eens passen.
Voor zijn verjaardag mocht hij het nog
eens passen (zodat ik foto's kon trekken ;-) )
en nee, hij mag het nog steeds niet aandoen ;-).
Het hangt mooi terug op de kapstok voor
een komend communiefeest ...

En bij het maken van dit hemd heb ik iets geleerd
wat mij in de toekomst hopen handwerk bespaart!
Knopen aannaaien met je stikmachine :-).
Een medetiret was zo lief mij dat eens te tonen
en mijn angst voor gebroken machinenaalden
helemaal te doen vergeten.
Dankjewel Anneleen!!!



Knopen aannaaien met je stikmachine doe je zo:
* leg je knoop op de juiste plaats   (eventueel plak je hem vast met doorzichtige tape). Het stikvoetje weghalen of werken met een open applicatievoetje is handiger dan werken met de gewone stikvoet.
* gebruik een zigzagsteek.  Pas de breedte aan zodat de naald precies door de gaatjes van de knoop zakt. Controleer dit door het handwiel met de hand rustig naar je toe te draaien.
* om de stof ter plaatse te houden zet de de steeklengte op 0 en/of schakel je de transporteur uit (dat deed ik niet) 
* Zet de knoop met een 8-tal zigzagsteken vast. 

Vanaf nu geen knopenaannaaistress meer,  HOERA!!!



Patroon: Burda 7045
Stof: Soft Cactus (Modecoupon) en de okerkleurige accenten met stofje van de Veritas







Happy birthday, sjoeke xxx



zaterdag 18 april 2015

Een jarige en zijn geheime-missie-feestje ...

In maart werden jullie al overstelpt
met de verjaardagsmaaksels
van dochterlief,
maar in maart hadden we ook een jarige zoon!


En zoals de traditie het wil
kreeg ons manneke een hemd.
Eentje in "super-hero-stijl".
Zwart, grijs en wit,
gecombineerd met wat fluo.
En misschien wel de laatste keer
dat ik het Gingerbread-hemdje maakte, 
want mijn jongen wordt groot,
en de grootste beschikbare maat
is nog net gepast...


Patroon: Gingerbread uit Homemade mini couture
Stof: Veritas

En zoonlief vierde vandaag zijn feestje
met zijn vriendjes...
Een feestje met een geheime cadeautjesmissie ...
(En zelfs een dubbele zou jammer genoeg plots blijken...)

We zochten een manier om die 8-jarige kids
met de nodige motivatie op pad te krijgen.
Plots verdwenen cadeautjes
vormden het begin.
De kinderen legden bij aankomst hun cadeautjesin een bak. 
Terwijl ze even buiten speelden
werd de bak verstopt in de tuin van kennissen
die in de buurt wonen.

Dit briefje vonden ze even later op tafel:


In de brievenbus zat een omslag.
Een brief met nog wat extra info ...


En zo was een volledige ploeg geheime agenten 
(mannekes van den action ;-) )
die onderweg waren
om de kids aan het adres te helpen waar de cadeautjes
verborgen waren.
De tekens op hun rug vormen een code die later ontcijferd kan worden.



In de omslag uit de brievenbus zaten ook kralensnoer,
3 detailfoto's van iets in de tuin
en een begeleidend briefje.
De kleuren van de kralen aan de ketting
tonen de kinderen de weg.
Rechtdoor, links, rechts bij het volgende kruispunt.
Maar de kleurencode kon pas ontcijferd worden
als ze bij de drie plaatsen van de detailfoto's
het briefje vonden met de betekenis van rood, geel en groen.
En dan kon de wandeling starten.


En zo kwamen ze bij de eerste foto en een volgende opdracht.
Hondjes aan de leiband werden geboeide kindjes,
die pas bij de volgende foto de sleutels van de handboeien zouden vinden...
(handboeien eveneens uit de action)

Maar toen liep het al grondig fout...
De envelop met handboeien, opdracht en nieuwe foto waren
verdwenen!!! Ja, wie doet zoiets, dat vroegen wij ons ook af.
Een toevallige voorbijganger dachten we eerst,
die in't passeren de envelop meegenomen had...
De geheime agent die bij iedere foto-plaats ook verstopt werd,
hadden ze gelukkig niet gevonden. 
De kids waren even in paniek dat ze de cadeautjes
niet meer zouden vinden...
Gelukkig stonden de foto's ook op ons fototoestel
en konden we zo wel verder...


 Alleen bleek algauw dat de dieven van onze eerste omslag
de tocht blijkbaar heel leuk vonden
en die voor ons gedaan hadden.
Het ging dus jammer genoeg niet om een toevallige voorbijganger.
Bijna alle omslagen waren weg, of gescheurd,
ook 2 (van de 13) geheime agenten met code
waren verdwenen en hier en daar vonden we later
op onze tocht een lege omslag of een vorige foto.
Echt schandalig! 
Terwijl de kinderen het uiteindelijk best wel spannend
vonden om te zien of de volgende omslag of geheime agent
er nog was of niet,
waren wij als ouder enorm verontwaardigd en ontgoocheld
in de maatschappij waarin wij leven...

Hier een deel van de verdwenen foto's...

 Maar we lieten er onze middag niet door verpesten hoor!
Een geluk dat op een bepaald ogenblik een pijl in krijt
niet opgemerkt werd en de laaste 3 foto's nog waren 
waar ze thuis hoorden.

Er werd een tussenstop ingelast 
voor het allerlekkerste ijsje van de streek.
En de ijsjesman bleek in het bezit te zijn van een zeer
interessante envelop voor Warre,
met daarin het allerbelangrijkste briefje
dat nodig was om zijn cadeautjes terug te vinden.
  

 Eindelijk konden ze de code kraken!



Ze vonden een adres
en via Google Maps op de gsm
konden ze de route volgen om zo bij de
vermiste cadeautjes te komen :-).

Dus niettegenstaande het 
"in-welke-wereld-leven-wij"-gevoel
hebben we toch met volle teugen genoten
van een spannend en zonovergoten verjaardagsfeestje :-).




vrijdag 10 april 2015

Het fout begrepen dansbroekje ...

Typisch leerkrachten zeker ...
mailtjes niet al te best lezen.

Zo kwam er een mailtje met vestimentaire instructies
voor Jutta's eerste dansoptreden van komende zondag.
Ik citeer de mail:
"witte boxershort"
en ik las dat als
"wit kort broekje" 
en interpreteerde als
"witte korte legging".

Komt dat nu door mijn Viola-legging-verslaving,
ik weet het niet,
maar ik voelde ineens de drang om 
de Viola-legging te verkorten
tot wit dansbroekje voor ons madammeke.

Ik was eraan voor de moeite,
want het broekje kwam terug naar huis
en Jutta had al een boxershortje mogen lenen 
van een vriendinnetje :-).

In ieder geval,
voor de danslesjes kan het nog wel dienen!

En nu spannend afwachten
tot zondag
voor de showcase :-)






Voor wie goed kijkt:
de afwerking onderaan bestaat uit
twee keer een dubbel stiksel
met de tweelingnaald.
Tja, dat komt ervan als je al 
tetterend bij de tetterende tiretten
een broekje ineen steekt
en de helft van de zoom niet meestikt ;-).

Patroon: Viola-legging - La Maison Victor april 2015
Stof: witte sweaterstof - Stoffenspektakel

pin it

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...