In maart werden jullie al overstelpt
met de verjaardagsmaaksels
van dochterlief,
maar in maart hadden we ook een jarige zoon!
En zoals de traditie het wil
kreeg ons manneke een hemd.
Eentje in "super-hero-stijl".
Zwart, grijs en wit,
gecombineerd met wat fluo.
En misschien wel de laatste keer
dat ik het Gingerbread-hemdje maakte,
want mijn jongen wordt groot,
en de grootste beschikbare maat
is nog net gepast...
Patroon: Gingerbread uit Homemade mini couture
En zoonlief vierde vandaag zijn feestje
met zijn vriendjes...
Een feestje met een geheime cadeautjesmissie ...
(En zelfs een dubbele zou jammer genoeg plots blijken...)
We zochten een manier om die 8-jarige kids
met de nodige motivatie op pad te krijgen.
Plots verdwenen cadeautjes
vormden het begin.
De kinderen legden bij aankomst hun cadeautjesin een bak.
Terwijl ze even buiten speelden
werd de bak verstopt in de tuin van kennissen
die in de buurt wonen.
Dit briefje vonden ze even later op tafel:
In de brievenbus zat een omslag.
Een brief met nog wat extra info ...
En zo was een volledige ploeg geheime agenten
(mannekes van den action ;-) )
die onderweg waren
om de kids aan het adres te helpen waar de cadeautjes
verborgen waren.
De tekens op hun rug vormen een code die later ontcijferd kan worden.
In de omslag uit de brievenbus zaten ook kralensnoer,
3 detailfoto's van iets in de tuin
en een begeleidend briefje.
De kleuren van de kralen aan de ketting
tonen de kinderen de weg.
Rechtdoor, links, rechts bij het volgende kruispunt.
Maar de kleurencode kon pas ontcijferd worden
als ze bij de drie plaatsen van de detailfoto's
het briefje vonden met de betekenis van rood, geel en groen.
En dan kon de wandeling starten.
En zo kwamen ze bij de eerste foto en een volgende opdracht.
Hondjes aan de leiband werden geboeide kindjes,
die pas bij de volgende foto de sleutels van de handboeien zouden vinden...
(handboeien eveneens uit de action)
Maar toen liep het al grondig fout...
De envelop met handboeien, opdracht en nieuwe foto waren
verdwenen!!! Ja, wie doet zoiets, dat vroegen wij ons ook af.
Een toevallige voorbijganger dachten we eerst,
die in't passeren de envelop meegenomen had...
De geheime agent die bij iedere foto-plaats ook verstopt werd,
hadden ze gelukkig niet gevonden.
De kids waren even in paniek dat ze de cadeautjes
niet meer zouden vinden...
Gelukkig stonden de foto's ook op ons fototoestel
en konden we zo wel verder...
Alleen bleek algauw dat de dieven van onze eerste omslag
de tocht blijkbaar heel leuk vonden
en die voor ons gedaan hadden.
Het ging dus jammer genoeg niet om een toevallige voorbijganger.
Bijna alle omslagen waren weg, of gescheurd,
ook 2 (van de 13) geheime agenten met code
waren verdwenen en hier en daar vonden we later
op onze tocht een lege omslag of een vorige foto.
Echt schandalig!
Terwijl de kinderen het uiteindelijk best wel spannend
vonden om te zien of de volgende omslag of geheime agent
er nog was of niet,
waren wij als ouder enorm verontwaardigd en ontgoocheld
in de maatschappij waarin wij leven...
Hier een deel van de verdwenen foto's...
Maar we lieten er onze middag niet door verpesten hoor!
Een geluk dat op een bepaald ogenblik een pijl in krijt
niet opgemerkt werd en de laaste 3 foto's nog waren
waar ze thuis hoorden.
Er werd een tussenstop ingelast
voor het allerlekkerste ijsje van de streek.
En de ijsjesman bleek in het bezit te zijn van een zeer
interessante envelop voor Warre,
met daarin het allerbelangrijkste briefje
dat nodig was om zijn cadeautjes terug te vinden.
Eindelijk konden ze de code kraken!
Ze vonden een adres
en via Google Maps op de gsm
konden ze de route volgen om zo bij de
vermiste cadeautjes te komen :-).
Dus niettegenstaande het
"in-welke-wereld-leven-wij"-gevoel
hebben we toch met volle teugen genoten
van een spannend en zonovergoten verjaardagsfeestje :-).
